Ροές µυθολογίας, κινήσεις χρόνου και ήχοι νερών ακούγονται στην άκρη του
φθαρτού και της ύπαρξης εν δυνάµει κι όλα ευθυγραµµίζονται στις εικαστικές
συνιστώσες των µορφών και των συνθέσεων του Απόστολου Κούστα. Και όπως
παρατηρούµε, αυτά τα εικαστικά ποιητικά φορτία ελευθερίας ανανεώνονται από
έκθεση σε έκθεση.
Φορτία, σχεδίες ακινητοποιηµένες µορφοπλαστικά και δεµένες γαΐτες στην άκρη του
ξέφωτου της µέρας αλλά και στην αποκεί µεριά των συνόρων που διαγράφονται τα
µαύρα περιγράµµατα των οριζόντων της νύχτας, εικαστικός χώρος και χρόνος της
χαρακτικής τέχνης.
Πλωτές και ρευστές εικαστικές εικόνες γαντζώνονται, θαρρείς, από το αθώο
εικαστικό βλέµµα της φυλετικής και ιστορικής µνήµης και απ' αυτά τα σηµεία
οράσεως και πλεύσης αποφασίζονται τα ταξίδια κατάδυσης και διείσδυσης στον
ψυχισµό της αγίας καθηµερινότητας, ιερουργηµένης απ' τη σοφία της καρδιάς και το
ευφυές ένστικτο του ανθρώπου καλλιτέχνη.
Σπασµένα παιδικά όνειρα, ελεγεία θρυµµατισµένα τώρα τα φιλοξενούν τα νερά της
µεσολογγίτικης λιµνοθάλασσας κι ο χρόνος, ίδιοι καθηλωµένοι ναυαγοί
µυθιστορήµατος κοινωνικής µαρτυρίας µε εσωτερικές δραµατικές και λυρικές
εκρήξεις της ζωής και του θανάτου.
Μυθικά σκέλεθρα πουλιών, ψαριών και σκάφανδρα εν αποστρατεία που επιµένουν
εντούτοις να καταχωρηθούν, παρασηµοφορηµένο µεγαλειώδες χθες στο εκρηκτικό
σήµερα, στο αύριο αλλά και στο µεθαύριο, υλικός χρόνος της λογικής και
πυρποληµένη σχεδία έκφρασης της χαρακτικής τέχνης που έχει µέγεθος, ρυθµό και
'ηδυσµένο λόγο', είδος πλοηγού τελικά της ψυχής και του νου, ταξιδεύοντας και τα
δύο µαζί ποιητικό αίσθηµα ως τ' ακρωτήρι των ονείρων και το άγνωστο µέλλον,
ναρκοθετηµένο δραµατικά µε εσκαµµένους κρατήρες που µοιάζουν να τα λάξευσαν
πετράδες θεοί ηπειρώτες για να χωρέσει το µέγεθος της ανθρώπινης περιπέτειας και
µοίρας.
Και πάντα τα περισσότερα πράγµατα της ψυχοδιανοητικής καύσης τα προτείνει ο
ίδιος ο άνθρωπος για τον εαυτό του τέχνη, ζωή και έρωτα. Αρκεί να’ ναι ο καθένας
µας καλά προετοιµασµένος να σταυρωθεί απ' τη λάµψη των γιορτών της ανθρώπινης
ελευθερίας που καίγεται λιβάνι για χάρη τους.
Ο χαράκτης ζωγράφος Απόστολος Κούστας ζει βιορυθµολογηµένος στη ρευστή ύλη
των εικαστικών εικόνων που διαπερνούν λυρικά και φευγαλέα το σώµα του νερού,
του αέρα και των χρωµάτων που 'χουν κι αυτά πηγή τους το αίµα της καρδιάς και την
εσωτερική φωνή επικοινωνίας της χαρακτικής τέχνης, έτσι όπως µας την παρέδωσε ο
Δ. Γαλάνης, ο Α. Θεοδωρόπουλος, ο Ευθύµης Παπαδηµητρίου, ο Ν. Βεντούρας και η
κορυφαία αρχόντισσα της ελληνοευρωπαϊκής χαρακτικής ανάµεσα τους, η Βάσω
Κατράκη.
Κώστας Σταυρόπουλος - Τεχνοκριτικός