Ο Απόστολος Κούστας γεννήθηκε στο Μεσολόγγι κι εκεί πήρε την πρώτη
επαφή του µε τη ζωγραφική τέχνη, κοντά στο Γεράσιµο Κασσόλα.Πριν µεταναστεύσει από το Μεσολόγγι στην Αθήνα, πρόλαβε κι έκανε δύο
εκθέσεις στη γενέτειρά του πόλη.
Στην Αθήνα την πρώτη και άµεση επαφή του την έκανε µε το περιβάλλον του
χαράκτη Τάσσου. Ο Tάσσος του έδωσε την ευκαιρία να γνωριστεί και να
συνεργαστεί µε το Γιώργο Σικελιώτη.
Η γνωριµία του µε τη µεγάλη χαράκτρια Βάσω Κατράκη του προέκυψε ως
θείο δώρο µάλλον, γιατί η Βάσω τον παρότρυνε ν' αφοσιωθεί αποκλειστικά στο είδος
της χαρακτικής. Αυτός ο κρίσιµος χρόνος κι η επιλογή απέδειξαν πόσο καλύτερα του
πάει η χαρακτική σα µέσο καλλιτεχνικής έκφρασης.
Ο Κούστας έχει νοµίζω µια χαρισµατική δυνατότητα, µια προίκα από τη
φύση, του µάστορα πλαστουργού. Κι ο µάστορας πλαστουργός βοήθησε τον
καλλιτέχνη Κούστα να κερδίσει εύκολα την εκτίµηση και την συνεργασία µε τους
µεγάλους πάντα συναδέλφους. Η Βάσω Κατράκη του έµαθε γρήγορα και σε βάθος τα
µυστικά και τις δυνατότητες της χάραξης πάνω στο υλικό της σκληρής και
παράλληλα µαλακής ψαµόπετρας. Επίσης τον απελευθέρωσε νεότερα και τον
προσανατόλισε προς την κατεύθυνση της στέρεας γραφής που αυτή πραγµατώνεται
πάνω στη δυναµική σχέση της κλασσικής και µοντέρνας γραφής.
Σήµερα δουλεύει πάνω στην πέτρα αλλά και σε διαφορετικά υλικά της
χαρακτικής επινοηµένα από τον ίδιο. Τυπώνει τις µεγάλες εικαστικές συνθέσεις του
πάνω σε ιδιοκατασκευασµένες επιφάνειες τσιµέντου και αυτό το υλικό, σε
συνδυασµό µε τις ευρηµατικές τεχνικές, του δίνουν νέες ευκαιρίες να επιλύσει το
βασικό πρόβληµα του µεγέθους της χαρακτικής και να περάσει το χρώµα σε αυτό το
είδος της τέχνης, χωρίς να διαταράξει την εικαστική και αισθητική ισορροπία της.
Αυτό φαίνεται εντελώς φυσικό για το µάστορα πλαστουργό Απόστολο Κούστα, να
δουλεύει πάνω σε διαφορετικό υλικά και να δοκιµάζει τις διαφορετικές δυνατότητες
έκφρασής τους. Έτσι, µπόρεσε παράλληλα να αποφύγει τακτικές και συνήθειες
πολλών συναδέλφων του, οι οποίοι επιχειρούν και επιµένουν να περάσουν το χρώµα
της ζωγραφικής στη χαρακτική µε δεξιοτεχνίες που από χρόνια µας λεηλατούν
ασύστολα λαγνοµανείς χρωµατιστές τη χαρακτική τέχνη.
Προς Θεού µην τύχει και διαβάσουµε πάλι σε κείµενα πανεπιστηµιακών
δασκάλων και ιστορικών τέχνης, στην προσπάθειά τους να προσδιορίσουν τις
εικαστικές συνθέσεις του Απόστολου Κούστα, σαν «τσιµεντογραφίες», όπως
διαβάσαµε σε άλλη περίπτωση σύγχυσης και στοχαστικής ελαφρότητας για τις
εικαστικές συνθέσεις της Βάσως Κατράκη, που επειδή χάραξε πάνω σε πέτρα, τις
όρισαν ως «πετρογραφίες».
Τα αποτελέσµατα των επίπονων προσπαθειών του µπορεί να τα ευχαριστηθεί
κανείς µέσα από το είδος της προτεινόµενης σοβαρότητας της τέχνης του, την άδολη
εικαστική συγκίνηση, το λυρικό ποιητικό εικαστικό αίσθηµα και την δοµική
στερεότητα των συνθέσεών του, τόσο όταν αυτές κινούνται στον πλούτο της
ελληνικής µυθολογίας, άλλο τόσο και όταν κινούνται στη σύγχρονη κοινωνική
µυθολογία και στα µεγέθη συγκίνησης και αισθητικής ενόρασης του τεχνολογικού
πολιτισµού.
Φεβρουάριος 1991
Κώστας Σταυρόπουλος - Τεχνοκριτικός